O posiadaniu bujnych, zdrowych i lśniących włosów marzy każda kobieta. Niestety coraz częściej panie borykają się z problemem nadmiernego wypadania włosów. Przyczyny tego zjawiska są bardzo różne, to samo dotyczy sposobów walki z problemem.
Wśród przypadków nadmiernego wypadania włosów u kobiet możemy wyróżnić trzy zasadnicze typy, mające różną genezę. Pierwszym z nich jest łysienie plackowate. Powstają wówczas na skórze głowy miejsca kompletnie pozbawione włosów. Przyczyny nadal nie są do końca znane, choć specjaliści skłaniają się ku teorii, iż to komórki układu odpornościowego niszczą cebulki włosów, niejako traktując je jako ciało obce. W wyniku tego procesu powstaje reakcja zapalna, powodująca wypadanie włosów. Często jednak samoistnie odrastają. Drugim typem jest łysienie telogenowe – w tym przypadku pacjentka traci włosy z całej powierzchni głowy, równomiernie. Bardzo często jest to konsekwencja niedoborów substancji odżywczych w organizmie. Przyczynami bywają także: choroby ogólnoustrojowe, zakażenia, stres, wysoka gorączka, choroby układowe lub przyjmowane leki. Trzeci typ to łysienie androgenowe, które może być zależne od genetyki. Zwykle dotyczy pacjentek, które ukończyły 30. rok życia, jeszcze częściej pojawia się w okresie okołomenopauzalnym. Dość często u kobiet w okresie menopauzalnym lub pomenopauzalnym dochodzi do przerzedzenia się włosów, a nawet pojawia się utrata włosów na szczycie głowy. Ponadto wiele kobiet obserwuje utratę włosów w okolicy czołowej ale z zachowaniem linii brzegowej. Taki schemat łysienia nazywamy łysieniem według wzorca żeńskiego. Dochodzi do niego wraz ze spadkiem estrogenów i wzrostu androgenów, które to dysproporcje hormonalne są fizjologicznym objawem menopauzy. Do zmian owłosienia wynikających z okresu menopauzy można też zaliczyć niechciane i nieestetyczne włoski na twarzy (okolice brody, żuchwy i nad ustami). Takie zmiany są również podyktowane wzrostem androgenów i spadkiem estrogenów. Do kolejnego typu łysienia można zaliczyć łysienie bliznowaciejące czołowe. Jest to rodzaj łysienia, które może pojawić się w lub po okresie menopauzy. Jest to jeden z rodzajów łysienia bez możliwości cofnięcia się zmiany. Łysieniu bliznowaciejącemu czołowemu mogą towarzyszyć ogólnoustrojowe choroby autoimmunologiczne. Nadmierna utrata owłosienia u kobiet ma wiele przyczyn. Jedną z nich jest nieodpowiednia dieta, uboga w cenne składniki odżywcze oraz mikroelementy. Żelazo, selen, witamina D3 – ich brak w organizmie bardzo często skutkuje wypadaniem włosów. Podobnie jest z niedoborami biotyny. Niebagatelne znaczenie mają także uszkodzenia mechaniczne włosa oraz nieprawidłowa pielęgnacja. Ciągłe spinanie włosów w kok czy koński ogon, częste suszenie gorącym powietrzem, tapirowanie, używanie lokówki czy prostownicy – to także czynniki nasilające utratę włosów. Analogiczna sytuacja pojawia się w przypadku częstego i nieumiejętnego farbowania oraz robienia trwałej ondulacji. Gdy zauważymy u siebie taki proces, powinnyśmy od razu udać się do trychologa, który określi przyczynę oraz właściwą terapię. Odpowiednia diagnoza i szybkie działanie mogą bowiem w znacznym stopniu cofnąć proces wypadania włosów. Dużą pomoc przynoszą specjalistyczne zabiegi trychologiczne. Stosuje się również preparaty o wysokim stężeniu aktywnych składników, pobudzają one bowiem komórki budujące włos. Gdy przyczyną utraty owłosienia jest nieodpowiednia dieta, należy wprowadzić do niej produkty zawierające brakujące składniki. Dodatkowo zaleca się stosowanie odpowiednich kosmetyków. Specjalistyczne szampony oczyszczające pozwolą zaś przygotować skórę głowy, co przełoży się na prawidłowy wzrost włosów. Co ciekawe nadmierne wypadanie włosów miewa także charakter sezonowy. Niekorzystny wpływ mogą mieć tu zarówno czynniki kojarzone z miesiącami letnimi jak wiatr, piasek, chlorowana woda, promieniowanie UV czy zimowymi – niska temperatura, śnieg. Utrata włosów bywa również konsekwencją kiły, nadczynności oraz niedoczynności tarczycy, jak również zespołu policystycznych jajników. W przypadku kobiet dość często również nadmierna utrata włosów występuje także w okresie po urodzeniu dziecka. Także grzybica skóry głowy może spowodować, iż pojawiają się miejsca całkowicie pozbawione owłosienia. Niezwykle częstą przyczyną wzmożonej utraty włosów jest również stres, zwany przez niektórych chorobą czasów współczesnych.
(…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………)
Jeśli chcesz przeczytać więcej zamów egzemplarz lub prenumeratę art of BEAUTY >>>
mgr Anna Mackojć
Trycholog. Biotechnolog. Adiunct w World Trichology Society USA. Założyciel Instytutu Trychologii. Wykładowca akademicki Diagnostyki Trychologicznej w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.