Plastyka powiek górnych (Blepharoplastyka) jest najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgii plastycznej. Zabieg jest wykonywany zarówno przez chirurgów plastyków, jak i przez okulistów-okuloplastyków. Wskazaniem do zabiegu jest zwiotczenie skóry powiek, czyli utrate elastyczności skóry.
Zwiotczenie skóry powiek jest spowodowane zmniejszeniem ilości kolagenu i elastyny, które to białka są produkowane przez fibroblasty. Przyczyną wiotkości skóry jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, nieprawidłowe odżywianie, palenie tytoniu, naturalne starzenie się organizmu, a nawet może być spowodowane nagłą utratą masy ciała. Kolejną, rzadszą przyczyną nadmiernego wiotczenia skóry jest defekt genetyczny, czyli nieprawidłowa budowa genu dla białka elastyny lub fibruliny.
Tworzy się fałd skóry nad powieką górną, który opada na rzęsy i przysłania powierzchnię oka, zasłaniając źrenicę, co zawęża pole widzenia. Powieka staje się ciężka, w następstwie uzyskujemy zmęczony wygląd twarzy, mogą tworzyć się obrzęki. Kobietom najczęściej przeszkadza fakt, że nie mogą się umalować, a rzęsy nie są widoczne. Mężczyznom zwiotczałe powieki przeszkadzają podczas jazdy samochodem, ponieważ zawężają pole widzenia oraz skarżą się na ból w okolicy czołowej.
Bardzo ważna jest odpowiednia kwalifikacja do zabiegu. Niektórzy pacjenci mają opadającą powiekę z innego powodu, jak opadanie łuku brwiowego, czy spowodowaną wiotkością mięśni albo nadmiernego rozciągnięcia mięśnia dźwigacza powieki górnej. W tych przypadkach należy rozważyć inny rodzaj zabiegu, np. lifting brwi w przypadku opadania łuku brwiowego albo skrócenie mięśnia dźwigacza powieki górnej w przypadku nadmiernego jego rozciągnięcia. Okresowo stosuje się też częściową resekcję mięśnia okrężnego oka.
Przed zabiegiem należy pacjenta odpowiednio przygotować. Wskazana jest konsultacja okulistyczna w celu oceny ostrości wzroku, ciśnienia śródgałkowego oraz dokładnego zbadania przedniego odcinka i dna oka. Badania te mają na celu wykluczenie innych poważnych chorób narządu wzroku, jak np. zaćmy czy jaskry, czy chociażby wady wzroku. Pacjenci po zabiegu są bardziej czujni, bardziej zwracają uwagę na różne mankamenty swojego zdrowia i urody dlatego mogą wiązać zaobserwowaną zmianę z zabiegiem operacyjnym, pomimo, że choroby te mogły występować dużo wcześniej. Kwalifikując pacjenta do zabiegu zawsze, poza oceną stanu powiek, oceniamy cały narząd wzroku, wykonujemy dokumentację fotograficzną. Poza badaniem okulistycznym powinno się wykonać podstawowe badania laboratoryjne oraz czasami EKG. Tydzień przed zabiegiem dobrze jest stosować preparaty uszczelniające naczynia krwionośne, np. rutozyd czy diosminę, które mają na celu zmniejszenie krwawienia oraz powstawania krwiaka i obrzęku.
Generalnie pacjent do zabiegu planowego musi być zdrowy, nie może mieć zaburzeń krzepnięcia krwi, nieuregulowanej nadczynności tarczycy, cukrzycy czy nadciśnienia tętniczego. W przypadku choroby przewlekłej ale prawidłowo leczonej zabieg może być przeprowadzony. Przeciwskazaniami do zabiegu są na pewno orbitopatia tarczycowa, choroby autoimmunologiczne: toczeń, sarkoidoza, zespół Sjogrena, dystrofie mięśniowe, myastenia gravis, pęcherzyca oczna oraz zaburzenia krzepnięcia krwi. Należy również odstąpić od zabiegu w przypadku poważnych schorzeń psychicznych oraz przy podejrzeniu u pacjenta dysmorfofobii. Dysmorfofobia jest zaburzeniem psychicznym, w którym występuje nadmierne zaabsorbowanie pacjenta swoimi niedoskonałościami w wyglądzie, czasami nawet mało istotnymi i niewidocznymi dla innych osób. Taki pacjent nie zaakceptuje na pewno obecności blizny pooperacyjnej czy niewielkiej asymetrii, która może pozostać po nawet najlepiej przeprowadzonym zabiegu.
Każdy zdrowy człowiek ma asymetryczną twarz w mniejszym lub większym stopniu i ta asymetria po zabiegu w jakimś stopniu na pewno pozostanie. Ma to związek z budową kości czaszki: oczodołu, łuków brwiowych, układu mięśniowego i rozkładu tkanki tłuszczowej. Nawet wielkość gałki ocznej może generować asymetrię, ponieważ każde z naszych oczu może być różne.
Plastykę powieki najczęściej wykonujemy w znieczuleniu miejscowym. Znieczulenie sprawia, że zabieg staje się niebolesny, czujemy tylko dotyk, słyszymy co się wokół nas dzieje oraz zachowujemy pełną świadomość. Istnieje możliwość znieczulenia ogólnego lub częściowej sedacji, jednak najczęściej pozostajemy przy znieczuleniu miejscowym, unikając w ten sposób poważnych powikłań związanych ze znieczuleniem ogólnym.
Zabieg plastyki powieki polega na wycięciu nadmiaru skóry powieki górnej i na ewentualnym usunięciu przepuklin tłuszczowych. Poduszeczki tłuszczowe są przemieszczoną tkanką tłuszczową z oczodołu, nie zawsze są widoczne i nie zawsze wymagają usuwania. Tłuszcz oczodołowy odpowiada za prawidłowe ustawienie gałki ocznej w oczodole, zapobiega jej zapadaniu się. Nie możemy usunąć zbyt dużej ilości tego tłuszczu, ponieważ może to skutkować zapadaniem się gałki ocznej dając efekt „starego” oka, ponieważ takie zjawisko często obserwujemy u osób zaawansowanych wiekowo.
(………………………………………………………)
Jeśli chcesz przeczytać więcej zamów egzemplarz lub prenumeratę art of BEAUTY >>>
Dr Elżbieta Anna Zielińska
Specjalista okulistyki i medycyny estetycznej, okuloplastyk. Absolwentka Wydziału Lekarskiego i Oddziału Stomatologii. Od 2005 roku operator, okuloplastyk w Oddziale Okulistyki Szpitala Powiatowego w Przasnyszu oraz w Klinice Okulistyki w Białymstoku. Prowadzi własną Przychodnię Okulistyczną oraz Klinikę Medycyny Estetycznej – www.klinikazielinska.pl.