Starzenie się jest naturalnym procesem, związanym m.in. z większą podatnością na stres, mniejszymi umiejętnościami regeneracyjnymi oraz spadkiem aktywności metabolicznej komórek. Miarą starzenia się jest wygląd skóry, która jest najbardziej eksponowana i oceniana przez innych.
Starzejąca się skóra potrzebuje odpowiedniego nawilżenia, ponieważ poprzez zanik gruczołów łojowych staje się bardzo sucha. Preparaty, które uznawane są jako przeciwstarzeniowe posiadają bogaty skład (substancje biologicznie aktywne). Ich zadaniem jest uzupełnienie oraz wsparcie procesów, które odbywają się w skórze. Kosmetyki, które służyć mają minimalizacji widoczności zmarszczek zawierają takie substancje jak np. kwas hialuronowy, który odpowiada za odbudowę płaszcza lipidowego naskórka. Jego celem jest wiązanie wody, ponieważ naturalny kwas hialuronowy ulega rozpadowi; kondycja skóry wraz z wiekiem ulega pogorszeniu – dochodzi do degradacji tkanek.
Kwas hialuronowy to organiczny związek chemiczny, należący do wielocukrów z rodziny glikozaminoglikanów, który znajduje się we wszystkich tkankach zwierzęcych. W organizmie występuje najczęściej w postaci hialuronianu sodu. Kwas hialuronowy (HA) naturalnie występuje w ludzkim ciele, np. jako składnik mazi stawowej, ciała szklistego oka, jednak to skóra kumuluje jego największe ilości – nawet 56%. Odpowiedzialny jest za wiązanie wody w skórze właściwej oraz wchodzi w skład macierzy międzykomórkowej. Hialuronian jest higroskopijną cząsteczką, posiada zdolność wiązania wody. Ilość kwasu hialuronowego, który znajduje się w skórze ma ogromny wpływ na stopień jej wilgotności, sprężystości oraz oddziałuje na ogólną strukturę. Jako jego najważniejszą funkcję wskazuje się przede wszystkim kontrolę nawodnienia skóry.
Wraz z przemijającym czasem, z upływem lat, stężenie hialuronianiu w skórze ulega znacznym zmniejszeniu. Większość badań wskazuje, iż od ok. 25 roku życia, stopniowo, obecność glikozaminoglikanów w skórze ulegnie całkowitej redukcji. W związku z całkowitą dezorganizacją kolagenu oraz włókien elastylowych, co rozpoczyna proces starzenia się skóry, zanika również kwas hialuronowy. Skóra jest w dużej mierze mało nawodniona, w związku z czym tkanka podskórna ulega skurczeniu, jego lepkość, elastyczność oraz objętość się zmniejsza, co powoduje wysuszenie oraz efekt pomarszczenia skóry.
Najpowszechniejszym rozwiązaniem dermatologii i medycyny estetycznej, które determinowane jest użyciem kwasu hialuronowego jest eliminacja zmarszczek znajdujących się głównie na szyi i twarzy. Znane jest również wyrównywanie blizn potrądzikowych oraz podnoszenie opadających kącików ust. Oprócz tych zabiegów, kwas hialuronowy wykorzystuje się w preparatach służących powiększaniu ust i innych części ciała (potrzebujących tego typu zmian). Istnieje możliwość powiększenia piersi, natomiast koniecznym jest wybranie odpowiedniego stężenia kwasu hialuronowego w miejscu, gdzie wystąpić ma terapia.
Coraz większym zainteresowaniem cieszy się intradermoterapia kwasem hialuronowym, której celem jest odmłodzenie skóry, zwłaszcza twarzy, dekoltu, szyi oraz grzbietów dłoni. W tym celu stosuje się produkty kwasu hialuronowego, które usieciowane są w małym stopniu; występujące w sposób samodzielny bądź w interakcji z innymi substancjami. Hialuronian wykorzystywany jest w wielu dziedzinach medycyny, nie tylko w dermatologii estetycznej czy kosmetologii. Początkowo był stosowany w okulistyce, np. podczas zabiegu odwarstwienia siatkówki.
Funkcją kwasu hialuronowego jest przede wszystkim ochrona naskórka przed wysuszeniem, poprzez jego nawilżanie (dzięki zdolności wiązania dużej ilości wody). Stosowanie kosmetyków zawierających kwas hialuronowy oraz tych do zewnętrznej pielęgnacji umożliwi tylko i wyłącznie na stworzenie tzw. warstwy okluzyjnej, której celem jest obniżenie utraty wody (przeznaskórkowej).
Produkty, które zwierają kwas hialuronowy po zastosowaniu zewnętrznym powodują wzrost odporności skóry na różnego rodzaju działania czynników zewnętrznych, np. chronią przed podrażnieniem i alergiami skórnymi. Kwas hialuronowy zapobiega wysychaniu różnych produktów oraz bardzo dobrze wchłania, przez co ułatwiony jest proces wprowadzania innych substancji w głąb skóry.
Proces starzenia się skóry jest nieodzownym elementem życia każdego z nas. Można natomiast mieć wpływ na jej opóźnienie, np. pielęgnować cerę za młodu, nawadniać organizm, stosować zbilansowaną dietę, bogatą w składniki odżywcze czy też uczęszczać na zabiegi do profesjonalisty.
mgr Kaja Rapińczyk
Kosmetolog, absolwentka Wyższej Szkoły Inżynierii i Zdrowia w Warszawie. Specjalizuje się w tworzeniu kompleksowych programów zabiegowych pielęgnacyjnych na twarz i ciało oraz z zakresu medycyny estetycznej. Ceniony ekspert medialny tv oraz radiowy.